فیبروم یا میوم، توده هایی از جنس بافت عضلات دیواره رحم هستند که اغلب خوش خیم و غیر سرطانی اند. بزرگ شدن سایز نرمال فیبروم با علائمی مثل خونریزی زیاد در قاعدگی، دیسمنوره و دیگر اختلالات سیکل قاعدگی در زنان همراه است.
از آنجایی که علائم این بیماری شبیه بسیاری از دیگر بیماریهای لگنی مثل اندومتریوز و بیماری التهابی لگن است، پزشکان برای تشخیص دقیق فیبروم رحمی از روشها مختلفی استفاده می کنند. در این مقاله همراه ما باشید تا با چگونگی تشخیص فیبروم رحمی آشنا شوید. برای دسترسی سریع به تیترها می توانید از فهرست زیر استفاده کنید.
روش های تشخیص فیبروم رحمی
به گفته دکتر منیژه جوانمرد خوشدل، جراح و متخصص زنان، بسته به وضعیت و علائم بیمار، پزشکان متخصص از روشهای زیر برای تشخیص فیبروم رحمی استفاده می کنند:
معاینه فیزیکی
در این روش شرح علائم و سیکل قاعدگی بیمار پرسیده می شود. اگر فیبروم ها بزرگ باشند یا باعث بزرگ شدن رحم شوند، با معاینه شکمی و لگنی می توان وجود آنها را تشخیص داد. اما برای اطمینان و تشخیص دقیق تر، پزشکان از روشهای دیگری نیز استفاده می کنند که در ادامه با آنها آشنا می شوید.
بیشتر بخوانید: آیا فیبروم باعث بزرگی شکم می شود؟
سونوگرافی لگن
تشخیص فیبروم رحم با سونوگرافی اولین و یکی از اصلی ترین تست های تشخیصی برای فیبروم های رحمی است. سونوگرافی به روشهای شکمی و یا سونوگرافی ترانس واژینال انجام می شوند و می توانند موارد زیر را در بیمار نشان دهند:
- اندازه و تعداد فیبروم ها
- نوع فیبروم
- محل دقیق میوم ها
- متمایز کردن میوم رحم از دیگر توده های لگنی
روشهای سونوگرافی کم هزینه ترین روش تشخیص فیبروم هستند. اما در صورت لزوم پزشکان از روشهای دیگر مثل MRI و هیستروسونوگرافی نیز به عنوان روشهای تشخیصی مکمل استفاده می کنند.
برای تشخیص و درمان انواع فیبروم رحمی در تهران، شما هم می توانید از تخصص دکتر منیژه جوانمرد خوشدل، جراح و متخصص زنان و زایمان در این زمینه بهره مند شوید. برای رزرو نوبت می توانید با شماره 02177714405 تماس حاصل فرمایید.
MRI
ام ار ای فیبروم معمولا یک روش تکمیلی برای تشخیص محل دقیق میوم های رحمی، به خصوص میوم های زیر مخاطی (یکی از انواع فیبروم رحمی) و سارکوم (فیبروم های بدخیم) است. همچنین اگر پزشک شک داشته باشد که توده دیده شده مربوط به تخمدان است یا رحم، برای بیمار ام آر آی تجویز می کند.
هیستروسالپنگوگرافی
هیستروسالپنگوگرافی (عکس رنگی رحم) یکی دیگر از روشهای تشخیص فیبروم است که با استفاده از اشعه ایکس گرفته می شود. در این روش، رحم و لوله های رحمی با نوعی مایع پر شده و عکسهای رنگی گرفته شده به تشخیص نقص های ساختاری و عملکردی رحم کمک می کنند.
هیستروسونوگرافی
سونوگرافی ترانس واژینال از راه واژن گرفته می شود. برای انجام این سونوگرافی، رحم با مایعی به نام سالین پر می شود تا دید واضح تری به پزشک بدهد. سپس یک پروب کوچک وارد واژن شده و با تولید امواج صوتی با فرکانس بالا، تصاویری از رحم و لگن تهیه می کند. پزشکان از هیدروسونوگرافی فیبروم در موارد زیر استفاده می کنند:
- مشخص شدن اندازه فیبروم ها
- محل رشد میوم ها و نوع آنها
- تشخیص فیبروم های زیر مخاطی
به علاوه، نتایج هیستروسونوگرافی به پزشک کمک می کند تا بفهمد آیا بیمار برای درمان فیبروم رحم خود به عمل باز نیاز دارد یا به جراحی بسته.
لاپاراسکوپی تشخیصی
عمل لاپاراسکوپی فیبروم رحم به تشخیص محل دقیق فیبروم های دیواره خارجی رحم کمک می کند. در این روش، جراح یک برش کوچک روی شکم برای فرستادن دوربین لاپاراسکوپ به همراه یک منبع نور ایجاد می کند. تصاویر لاپاراسکوپ روی یک مانیتور به جراح نمایش داده می شود.
پزشکان لاپاراسکوپی تشخیصی را با بیهوشی عمومی انجام می دهند. به گفته دکتر جوانمرد خوشدل، حین لاپاراسکوپی اگر بیمار نیاز به جراحی میومکتومی (برداشتن فیبروم) داشت، یک یا دو برش دیگر نیز برای ورود ابزارهای جراحی روی شکم ایجاد و فیبروم ها برداشته می شوند.
هیستروسکوپی
هیستروسکوپی فیبروم رحمی نوعی روش تشخیصی است که به کمک آن می توان رحم را به دقت و از نزدیک بررسی کرد. برای انجام عمل هیستروسکوپی رحم، دوربین کوچکی به نام هیستروسکوپ به مدت حدود 15 دقیقه از راه واژن و سرویکس وارد رحم می شود.
هیستروسکوپی رحم، بهترین روش برای تشخیص و درمان فیبروم رحمی زیر مخاطی است. البته این روش و دیگر روشهای تشخیصی و جراحی که واژینالی هستند برای تشخیص فیبروم رحم در دختران مجرد استفاده نمی شود.
تشخیص فیبروم رحمی با بیوپسی
فیبروم ها اغلب توده های غیرسرطانی هستند اما در بعضی موارد ممکن است تبدیل به بدخیمی (سارکوم) شوند. در این صورت حین عمل تشخیصی هیستروسکوپی، نمونه برداری یا بیوپسی از بافت فیبروم نیز انجام شده و نمونه ها به آزمایشگاه فرستاده می شود.
تست های دیگر
ممکن است به دلیل داشتن برخی علائم ادراری یا روده ای نیاز به آزمایشهای دیگری داشته باشید. یا اینکه به دلیل خونریزی شدید در قاعدگی لازم باشد تست کم خونی (CBC) بدهید.
بهرحال با هر روشی که نوع، سایز و تعداد فیبروم هایتان مشخص شده باشد، باید حتما برای درمان آن به بهترین دکتر زنان برای درمان فیبروم رحم در شهرتان مراجعه کنید و آن را بدون درمان نگذارید.
برای تشخیص و درمان انواع فیبروم رحمی در تهران، شما هم می توانید از تخصص دکتر منیژه جوانمرد خوشدل، جراح و متخصص زنان و زایمان در این زمینه بهره مند شوید. برای رزرو نوبت می توانید با شماره 02177714405 تماس حاصل فرمایید.
پرسش و پاسخ تشخیص فیبروم
متداول ترین سوالاتی که خانم ها درباره روشهای اصلی تشخیص فیبروم رحمی می پرسند، عبارتند از:
آیا هیستروسونوگرافی درد دارد؟
خیر. نیازی نیست هیستروسونوگرافی با بیهوشی موضعی انجام شود و کاملاً مثل سونوگرافی واژینال راحت و بدون درد است.
هیستروسکوپی فیبروم رحمی چه عوارضی دارد؟
ممکن است دچار کرامپ یا گرفتگی شکم حین هیستروسکوپی شوید یا درد کمی احساس کنید. معمولا این روش تشخیصی نیازی به بیحسی موضعی ندارد. اما اگر آستانه درد خیلی پایینی دارید، می توانید بیحسی موضعی انجام دهید.
آیا ممکن است فیبروم ها در آزمایش قابل تشخیص نباشند؟
گاهی اوقات فیبروم ها هیچ علائمی ندارند اما در طول معاینات لگنی یا سونوگرافی های لگن تصادفاً کشف می شوند. در سونوگرافی، میوم ها در هر سایزی که باشند قابل تشخیص خواهند بود. پس نگران این مسئله نباشید.
اگر سوالی درباره تشخیص یا درمان فیبروم های رحمی دارید، در بخش نظرات این مقاله می توانید آنها را بپرسید.
