بزرگتر شدن میوم ها از سایز نرمال فیبروم منجر به بروز علائمی مثل درد و خونریزی سنگین در قاعدگی می شود. علائم این بیماری شبیه بسیاری از دیگر بیماریهای لگنی مثل اندومتریوز و بیماری التهابی لگن است. به همین علت برای درمان فیبروم مهم است که این بیماری حتما به درستی تشخیص داده شود. در این مقاله همراه ما باشید تا با روشهای تشخیص فیبروم رحمی در زنان و دختران آشنا شوید.
روش های تشخیص فیبروم رحمی
به گفته دکتر منیژه جوانمرد خوشدل، پزشک برای تشخیص فیبروم رحمی از روشهای زیر استفاده می کنند:
معاینه فیزیکی
در این روش درباره علائم و سیکل قاعدگی بیمار پرسیده می شود. اگر فیبروم ها بزرگ باشند یا باعث بزرگ شدن رحم شوند، با معاینه شکمی و لگنی می توان وجود آنها را تشخیص داد. اما برای تشخیص دقیق تر اندازه، نوع و محل میوم ها از روشهای تصویربرداری لگن و شکم استفاده می شود.
بیشتر بخوانید: آیا فیبروم باعث بزرگی شکم می شود؟
سونوگرافی لگن
سونوگرافی اولین و از اصلی ترین تست های تشخیصی فیبروم رحم است. تشخیص فیبروم رحم با سونوگرافی ممکن است به روش شکمی یا سونوگرافی ترانس واژینال (از راه واژن) انجام شود. نتایج این سونوگرافی ها موارد زیر را تعیین می کنند:
- اندازه و تعداد فیبروم ها
- نوع فیبروم
- محل دقیق میوم ها
- متمایز کردن میوم رحم از دیگر توده های لگنی
سونوگرافی فیبروم کم هزینه ترین و رایجترین روش تشخیص میوم های رحم است. اما در صورت لزوم پزشکان از روشهای دیگر مثل MRI و هیستروسونوگرافی نیز به عنوان روشهای تشخیصی مکمل استفاده می کنند.
برای تشخیص و درمان انواع فیبروم رحمی در تهران، شما هم می توانید از تخصص دکتر منیژه جوانمرد خوشدل، جراح و متخصص زنان و زایمان در این زمینه بهره مند شوید. برای رزرو نوبت می توانید با شماره 02177714405 تماس حاصل فرمایید.
MRI
ام ار ای معمولا یک روش تکمیلی برای تشخیص محل دقیق میوم های رحمی است که در موارد زیر تجویز می شود:
- تشخیص میوم های زیر مخاطی (یکی از انواع فیبروم رحمی)
- تشخیص سارکوم (فیبروم های بدخیم)
همچنین اگر پزشک شک داشته باشد که توده دیده شده مربوط به تخمدان بوده یا رحم، برای بیمار ام آر آی تجویز می کند.
هیستروسالپنگوگرافی
هیستروسالپنگوگرافی یا عکس رنگی رحم یکی از روشهای تشخیص فیبروم است که با استفاده از اشعه ایکس گرفته می شود. در این روش، رحم و لوله های رحمی با نوعی مایع پر می شوند و بعد عکس رنگی از این نواحی گرفته می شود. پزشکان از عکس رنگی رحم برای تشخیص نقص های ساختاری و عملکردی رحم استفاده می کنند.
هیستروسونوگرافی
هیستروسونوگرافی نوعی سونوگرافی ترانس واژینال است که از راه واژن گرفته می شود. برای انجام این سونوگرافی، رحم با مایعی به نام سالین پر می شود تا دید واضح تری به پزشک بدهد. سپس یک پروب کوچک وارد واژن شده و با تولید امواج صوتی با فرکانس بالا، تصاویری از رحم و لگن تهیه می شود.
کاربردهای هیستروسونوگرافی
متخصص زنان هیدروسونوگرافی فیبروم را برای تشخیص موارد زیر تجویز می کنند:
- مشخص شدن اندازه فیبروم
- محل رشد میوم
- تشخیص نوع فیبروم (به خصوص فیبروم های زیر مخاطی)
به علاوه، نتایج هیستروسونوگرافی به پزشک کمک می کند تشخیص دهید که آیا برای درمان فیبروم رحم باید عمل باز انجام شود یا جراحی بسته.
لاپاراسکوپی تشخیصی
عمل لاپاراسکوپی فیبروم رحم به تشخیص محل دقیق فیبروم های دیواره خارجی رحم کمک می کند. در این روش، جراح متخصص لاپاراسکوپی فیبروم برای فرستادن دوربین لاپاراسکوپ به همراه یک منبع نور به داخل حفره لگنی، یک برش کوچک روی شکم ایجاد می کند. تصاویری که لاپاراسکوپ از لگن تهیه می کند روی یک مانیتور به جراح نمایش داده می شود.
تبدیل لاپاراسکوپی تشخیصی به جراحی
به گفته دکتر جوانمرد خوشدل، لاپاراسکوپی تشخیصی با بیهوشی عمومی انجام می شود. بنابراین حین لاپاراسکوپی اگر نیاز به جراحی میومکتومی (برداشتن فیبروم) باشد، می توان آنرا به راحتی انجام داد. با ایجاد یک یا دو برش دیگر روی شکم ابزارهای جراحی وارد حفره لگن شده و فیبروم ها برداشته می شوند.
هیستروسکوپی
هیستروسکوپی فیبروم رحمی روشی است که در آن به کمک یک دوربین کوچک به نام هیستروسکوپ می توان رحم را به دقت و از نزدیک معاینه کرد. هیستروسکوپی رحم، بهترین روش برای تشخیص و درمان فیبروم رحمی زیر مخاطی است. برای انجام عمل هیستروسکوپی رحم، این دوربین به مدت حدود 15 دقیقه از راه واژن و سرویکس وارد رحم می شود.
توجه توجه: روشهای تشخیصی و جراحی که از راه واژن انجام می شوند، برای تشخیص فیبروم رحم در دختران مجرد به کار نمی روند.
تشخیص فیبروم رحمی با بیوپسی
فیبروم ها اغلب توده های غیرسرطانی هستند اما در بعضی موارد ممکن است تبدیل به بدخیمی (سارکوم) شوند. در این صورت حین عمل تشخیصی هیستروسکوپی، نمونه برداری یا بیوپسی از بافت فیبروم نیز انجام شده و نمونه ها به آزمایشگاه فرستاده می شود.
تست های دیگر
ممکن است به دلیل داشتن برخی علائم ادراری یا روده ای لازم باشد آزمایشهای دیگری انجام دهید. مثلا به دلیل خونریزی شدید در قاعدگی، تست کم خونی (CBC) نیاز داشته باشید. پزشک در صورت نیاز این آزمایش ها را برایتان تجویز می کند.
برای تشخیص و درمان انواع فیبروم رحمی در تهران، شما هم می توانید از تخصص دکتر منیژه جوانمرد خوشدل، جراح و متخصص زنان و زایمان در این زمینه بهره مند شوید. برای رزرو نوبت می توانید با شماره 02177714405 تماس حاصل فرمایید.
جمع بندی نهایی
فیبروم های تومورهای غیرعادی هستند که در داخل عضلات رحم یا روی دیواره داخلی یا خارجی رحم رشد می کنند. سایز آنها می تواند خیلی ریز تا خیلی بزرگ (اندازه هندوانه) باشد.
فیبروم ها در هر سایزی که باشند، چه علائم دار شوند، چه نشوند، می توانیم آنها را به کمک روشهای تصویربرداری مثل سونوگرافی، لاپاراسکوپی تشخیصی، هیستروسونوگرافی و ام آر آی تشخیص دهیم. این روشها نوع، اندازه و محل قرارگیری دقیق فیبروم ها را مشخص می کنند و نقش مهمی در انتخاب بهترین گزینه درمان فیبروم ها دارند.
پرسش و پاسخ تشخیص فیبروم
متداول ترین سوالاتی که خانم ها درباره روشهای اصلی تشخیص فیبروم رحمی از بهترین دکتر زنان برای درمان فیبروم رحم می پرسند، عبارتند از:
آیا هیستروسونوگرافی درد دارد؟
خیر. هیستروسونوگرافی با بیحسی موضعی انجام می شود و کاملاً مثل سونوگرافی واژینال راحت و بدون درد است.
هیستروسکوپی فیبروم رحمی چه عوارضی دارد؟
ممکن است موقع هیستروسکوپی دچار کرامپ یا گرفتگی شکم شوید و یا درد کمی را احساس کنید. ولی معمولا این روش نیازی به بیحسی موضعی ندارد. اگر آستانه درد خیلی پایینی دارید، می توانید از پزشکتان بیحسی موضعی بخواهید.
آیا ممکن است فیبروم ها در آزمایش قابل تشخیص نباشند؟
بعضی از فیبروم ها آنقدر کوچک هستند که هیچ علائمی ندارند اما در طول سونوگرافی های لگنی تصادفاً کشف می شوند. در سونوگرافی، میوم ها در هر سایزی که باشند قابل تشخیص خواهند بود. پس نگران این مسئله نباشید.
اگر سوالی درباره تشخیص یا درمان فیبروم های رحمی دارید، در بخش نظرات این مقاله می توانید آنها را بپرسید.
