جراحی میومکتومی: روشها، عوارض، مراقبتهای بعد از عمل

جراحی میومکتومی

زنان در سنین باروری ممکن است دچار بیماری‌های مختلفی در ناحیه رحم و تخمدان‌ها شوند، فیبروم رحمی یکی از این بیماری‌ها است. شما چقدر در مورد این بیماری اطلاعات دارید؟ آیا با نشانه‌ها و علائم این بیماری آشنا هستید؟ بهترین راه درمان فیبروم رحمی چیست؟ آیا تنها راه درمان، عمل جراحی میومکتومی است؟ برای یافتن پاسخ این قبیل سؤالات و آشنایی بیشتر با شیوه‌های جراحی میومکتومی با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. برای دسترسی سریعتر به تیترهای این مقاله می توانبد از فهرست زیر استفاده کنید.

عمل جراحی میومکتومی چیست؟

جراحی میومکتومی برای درمان فیبروم رحمی انجام می‌شود. در این بیماری توده‌های غیر سرطانی در رحم ایجاد می‌شود. اندازه تومورها در فیبروم رحمی متغیر است. در برخی موارد اندازه این توده‌ها با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود و در برخی دیگر این توده‌ها این قدر بزرگ است که باعث تغییر شکل رحم بیمار می‌شود. همچنین در موارد نادر به قدری تعداد و اندازه فیبروئیدها بزرگ است که باعث می‌شود رحم تا قفسه سینه رشد کند. هدف اصلی عمل جراحی میومکتومی برداشتن فیبروئیدها و حفظ رحم است. جراح در این شیوه جراحی تمام تلاش خود را برای نگه‌داشتن رحم انجام می‌دهند تا بیمار پس از درمان توانایی باروری داشته باشد.

نکته بسیار مهم در مورد فیبروم رحمی این است که فیبروئیدها ممکن است پس از جراحی بازگردند. برای همین اگر فردی در سنین پایین به فیبروم رحمی مبتلا شود حتی با انجام جراحی نیز ممکن است دوباره به این بیماری مبتلا شود. بهتر است بدانید که یکی از تفاوت‌های عمده جراحی میومکتومی با عمل جراحی هیسترکتومی، حفظ رحم فرد بیمار است. در عمل هیسترکتومی تمام رحم از بین خواهد رفت و فرد پس از درمان توانایی باروری خود را از دست می‌دهد. بر اساس نتایج تحقیقات انجام شده در زمینه سن مبتلایان به فیبروم رحمی، می‌توان با قطعیت گفت که احتمال ابتلا به این بیماری در سنین باروری زنان بسیار بیشتر است.

فیبروم رحمی

چه کسانی باید عمل میومکتومی را انجام دهند؟

پزشک پس از تشخیص بیماری فیبروم رحمی تلاش می‌کند تا راهی برای از بین بردن فیبروم‌هایی که باعث دردهای لگنی، خونریزی‌های شدید و… می‌شوند پیدا کند. از جمله دلایل مهمی که می‌توان برای انجام عمل میومکتومی به جای عمل هیسترکتومی به آن اشاره کرد عبارت‌اند از:

  • فرد بیمار قصد بارداری داشته باشد.
  • امکان حفظ رحم در فرد بیمار وجود دارد.
  • پزشک تشخیص دهد که ممکن است فیبروم‌ها باعث ایجاد مشکلاتی در بارداری فرد بیمار شود.

روش‌های عمل جراحی میومکتومی

چندین روش مختلف برای انجام این جراحی وجود دارد که پزشک بر اساس تعداد، اندازه و محل قرار گرفتن فیبروم‌ها یکی از روش‌های زیر را انتخاب می‌کند:

  • میومکتومی شکمی
  • میومکتومی لاپاروسکوپی
  • میومکتومی هیستروسکوپی

اگر نیاز به جراحی میومکتومی دارید، پیشنهاد می کنیم برای جراحی میومکتومی خود به خانم دکتر منیژه جوانمرد خوشدل، متخصص و جراح زنان مراجعه نمایید. خانم دکتر جوانمرد بعد از بررسی وضعیت فیبرومها بهترین روش عمل میومکتومی را به شما پیشنهاد می دهند. جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت نوبت با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.

عمل میومکتومی شکمی

عمل میومکتومی شکمی با روش لاپاراتومی انجام می‌شود. جراح برای دسترسی به رحم مجبور است تا برش بزرگی را روی شکم بیمار ایجاد کند. در جراحی میومکتومی شکمی، جراح برای خارج کردن فیبروم‌ها از دیواره رحم، قسمت پایینی شکم را برش می‌دهد. اگر رحم بزرگ‌تر از حد معمول باشد، ممکن است برش‌هایی عمودی نیز در حین جراحی ایجاد شوند. بیمار در طول عمل جراحی بیهوش است و در برخی موارد به دلیل خونریزی‌های شدید در حین عمل، بیمار به تزریق خون نیز احتیاج پیدا می‌کند. همچنین پس از عمل میومکتومی شکمی، پزشک به بیمار توصیه می‌کند در صورت بارداری روش سزارین را برای زایمان انتخاب کند.

جراحی لاپاراتومی

عوارض عمل میومکتومی شکمی

جراحی میومکتومی شکمی ممکن است با عوارض زیر همراه باشد:

  • 5 درصد از زنان پس از جراحی میومکتومی شکمی ممکن است دچار عفونت شوند.
  • در صورت ابتلا به عفونت پس از جراحی نیاز است بیمار مدتی در بیمارستان بستری شود تا درمان به صورت کامل انجام شود.
  • امکان ابتلا به عفونت زخم در بیمارانی که این نوع جراحی را انجام می‌دهند، وجود دارد.
  • برای درمان عفونت زخم نیازی به بستری شدن نیست اما تا شش هفته بعد از عمل، فرد باید درمان خود را در خانه ادامه دهد.
  • خطرناک بودن عمل برداشتن فیبروم حین سزارین

عمل لاپاراسکوپی میومکتومی

در جراحی میومکتومی به روش لاپاراسکوپی، جراح با ایجاد برش‌های کوچکی در شکم به رحم و فیبروم‌ها دسترسی پیدا می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد. برای انجام این نوع جراحی باید چهار برش روی شکم بیمار ایجاد شود. این برش‌ها در ناف، زیر خط بیکینی و لگن ایجاد خواهند شد. در جراحی با روش لاپاراسکوپی برای اینکه جراح بتواند وضعیت رحم و تخمدان‌ها را به راحتی مشاهده کند، حفره شکمی بیمار را از گاز دی اکسید کربن پر می‌کنند. سپس یک لاپاراسکوپ را از طریق برش‌هایی که قبلاً ایجاد کرده‌، وارد شکم بیمار می‌کند.

بعد از اینکه وضعیت رحم بیمار به دقت مورد بررسی قرار گرفت، با استفاده از ابزارهای مخصوصی فیبروم‌ها را از بین می‌برند. در انتها، رحم دوخته می‌شود و گاز کربن دی اکسید را از بدن بیمار خارج می‌کنند. پس از این جراحی لازم است بیمار حداقل یک شب در بیمارستان بستری شود و ادامه روند درمانی را در خانه تحت نظر پزشک به مدت چهار هفته ادامه دهد.

جراحی لاپاراسکوپی

مزایا و معایب لاپاراسکوپی

از جمله مزایای این روش عمل لاپاراسکوپی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • با انجام این روش، میزان خونریزی در حین عمل به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند.
  • مدت زمان بستری شدن پس از عمل لاپاراسکوپی میومکتومی بسیار کمتر از روش میومکتومی شکمی است.
  • احتمال ایجاد چسبندگی رحم کمتر است.

اگر چه این شیوه جراحی مزایای بسیار نسبت به میومکتومی شکمی دارد اما با محدودیت‌های زیر نیز همراه است:

  • طولانی بودن مدت عمل و هزینه بسیار بالا، از اصلی ترین معایب لاپاراسکوپی است.
  • امکان خارج کردن فیبروم‌های خاصی با روش لاپاراسکوپی امکان‌پذیر است.
  • در برخی موارد در حین عمل ممکن است با تشخیص پزشک روش جراحی به میومکتومی شکمی تغییر پیدا کند.
    احتمال خونریزی سایر اندام‌های داخلی در این روش جراحی بیشتر است و همچنین امکان ضعیف شدن رحم پس از عمل وجود دارد. توصیه می‌شود زنانی که قصد دارند در آینده باردار شوند عمل جراحی میومکتومی شکمی را برای درمان انتخاب کنند.

عمل میومکتومی هیستروسکوپی

عمل میومکتومی هیستروسکوپی یکی از روش‌های متداول برای درمان فیبروم‌های کوچک و فراوان در رحم است که به آن اصطلاحاً فیبروم‌های ساب موکوزال گفته می‌شود. در این روش جراح با بهره‌گیری از وسایل پزشکی مخصوصی از طریق واژن و دهانه رحم، فیبروم‌ها را از بین می‌برد. البته بهتر است این نکته را در نظر داشته باشید که این روش درمان برای از بین بردن فیبروم‌هایی که به جداره رحم چسبیده‌اند بی‌فایده است. پس از اتمام جراحی نیازی به بستری شدن بیمار نیست و پس از چند روز استراحت در منزل فرد می‌تواند به انجام کارهای روزمره خود بپردازد. از جمله مزایای عمل میومتکومی هیستروسکوپی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • خونریزی بسیار کم
  • احساس درد خفیف در ناحیه شکم
  • عدم ایجاد برش بر روی پوست بیمار

جراحی هیستروسکوپی

چگونه از عوارض عمل میومکتومی جلوگیری کنیم؟

برای جلوگیری از عوارض عمل میومکتومی باید به نکات زیر توجه داشته باشید:

مصرف مکمل‌های ویتامین و آهن

اگر دچار کم‌خونی هستید یا در دوران قاعدگی خونریزی‌های شدیدی را تجربه می‌کنید، باید قبل از عمل جراحی این مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید. در اکثر موارد پزشک با تجویز مکمل‌های آهن و ویتامین‌ها سعی می‌کند تا قبل از جراحی کم‌خونی شما را کنترل کند. همان‌طور که در بخش‌های قبلی اشاره کردیم در روش عمل میومکتومی شکمی میزان خونریزی نسبتاً بالاست. برای همین لازم است قبل از عمل فرد آزمایش‌هایی را برای تشخیص کم‌خونی انجام دهد.

درمان‌های هورمونی

یکی دیگر از درمان‌های موقت برای کم‌خونی، استفاده از داروهای هورمونی قبل از عمل است. داروهای هورمونی مانند داروهای ضد بارداری باعث می‌شوند تا خونریزی در دوره قاعدگی کاهش پیدا کند. البته داروهای هورمونی تنها برای کنترل کم‌خونی کاربرد ندارد. مصرف این نوع داروها قبل از عمل باعث می‌شود تا اندازه فیبروم‌ها و رحم در برخی بیماران کوچک‌تر شود و پزشک بتواند با ایجاد برش‌های کمتری به رحم دسترسی داشته باشد.

رعایت نکات بالا در پیشگیری از عوارضی مثل عود فیبروم بعد از عمل میومکتومی ضروری است.

اگر نیاز به جراحی میومکتومی دارید، بهتر است از پزشک متخصص و ماهر در این زمینه بهره مند شوید. در این صورت عوارض کمتری بعد از جراحی تحمل خواهید کرد. پیشنهاد می کنیم برای جراحی میومکتومی خود به خانم دکتر منیژه جوانمرد خوشدل، متخصص و جراح زنان مراجعه کنید. جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت نوبت با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.

دوران نقاهت عمل میومکتومی

زمان کامل شدن دوره درمان و بهبودی بیمار بستگی به نوع عمل میومکتومی دارد که انجام می دهد. دوره نقاهت برای هر روش عبارت است از:

  • در روش لاپاراتومی زمان بهبودی 4 تا 6 هفته طول می‌کشد.
  • در روش  جراحی لاپاراسکوپی نیاز به 2 تا 3 هفته استراحت دارید تا کاملاً بهبود پیدا کنید.
  • مدت زمانی که برای بهبودی کامل با استفاده از روش هیستروسکوپی نیاز است نیز بین چند روز تا 2 هفته متغیر است.

مراقبت‌های قبل از عمل جراحی میومکتومی

اقدامات قبل از عمل میومکتومی عبارت است از:

  • 12 ساعت قبل از عمل از خوردن و آشامیدن بپرهیزید.
  • اگر دارای بیماری خاصی هستید یا از داروهای خاصی استفاده می‌کنید باید قبل از جراحی با پزشک خود در این‌باره صحبت کنید.
  • قبل از عمل در مورد نحوه بیهوشی با جراحتان مشورت کنید زیرا در برخی موارد نیاز است که بیهوشی عمومی انجام شود. در برخی از روش‌های جراحی بیهوشی اسپاینال کفایت می‌کند.

سخن پایانی

عمل جراحی میومکتومی برای درمان بیماری فیبروم رحمی در زنان استفاده می‌شود. این جراحی به سه شیوه مختلف قابل انجام است. در این مقاله سعی کردیم تا به بررسی شیوه‌های مختلف جراحی میومکتومی و همچنین مزایا و معایب هر کدام از این روش‌ها بپردازیم. در انتها به شما پیشنهاد می‌کنیم اگر به بیماری فیبروم رحمی مبتلا هستید، به یک پزشک متخصص مراجعه کنید و به توصیه‌های او در مورد انتخاب شیوه درمان با توجه به معیارهای مختلفی مانند سن، میزان پیشرفت بیماری و شرایط جسمانی خود عمل کنید. همچنین در نظر داشته باشید که انجام مراقبت‌های قبل و بعد از جراحی در بهبودی هر چه سریع‌تر شما نقش مهمی ایفا می‌کنند.

امیدواریم در این مقاله به سوالات شما درباره جراحی میومکتومی پاسخ داده باشیم. شما می توانید سایر سوالات خود در این مورد را از طریق بخش نظرات در زیر این مقاله مطرح کنید.

4.2/5 - (65 امتیاز)
بدون دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *