زگیل تناسلی یک بیماری مقاربتی در زنان و مردان است که در اثر تماس با پوست یا روابط جنسی انتقال پیدا می کند. عامل این بیماری، ویروسی به نام پاپیلومای انسانی است. این بیماری مسری است و به سرعت به شریک جنسی فرد انتقال پیدا می کند. در این مقاله به روش های تشخیص و درمان زگیل تناسلی پرداخته شده است. برای دسترسی به پاسخ سوالات خود می‌توانید از فهرست زیر استفاده کنید.
شخص مبتلا به زگیل تناسلی باید چه کارهایی انجام دهد؟
بسیار مهم است که فرد آلوده درباره نحوه مراقبت هایی که باید انجام دهد، مطلع باشد. زیرا از طریق این آگاهی می تواند از عود سریع و یا انتقال بیماری به دیگران جلوگیری کند. اگر مبتلا به زگیل تناسلی هستید باید موارد زیر را رعایت کنید:
- بروز زخم و آسیب در ناحیه ی مدنظر می تواند منجر به خون ریزی شود، بنابراین باید اقدامات احتیاطی لازم را در نظر بگیرید.
- مراقب باشید تا عفونت را به شریک جنسی تان منتقل نکنید.
- خود زگیل ها عفونی هستند، بنابراین به آنها دست نزنید، آنها را نَکَنید یا فشار ندهید.
- درمان های لازم را طبق دستور پزشک معالج تکمیل کنید.
- زنان مبتلا به زگیل تناسلی باید برای انجام منظم تست پاپ اسمیر و بررسی وجود عفونت HPV در کانال واژن و دهانه ی رحم به پزشک متخصص مراجعه کنند. اگر درمان اولیه زگیل تناسلی موفقیت آمیز نباشد، فرد باید مجددا به متخصص زنان یا متخصص پوست مراجعه کند تا سایر گزینه های درمانی مورد بررسی قرار گیرد.
روش های تشخیص زگیل تناسلی (HPV)
تشخیص معمولا با توجه به یافته های بدست آمده از سوابق بیمار و شکل ظاهری زگیل‌های تناسلی انجام می‌شود. روش های تشخیص زگیل تناسلی عبارتند از:
آستووایتنینگ
گاهی اوقات، تشخیص ضایعات تنها با کمک روش پیشرفته ای به نام آستووایتنینگ (acetowhitening) امکان پذیر است. در این روش، به مدت 5 تا 10 دقیقه از محلول اسید استیک ۵ درصد در ناحیه ی مشکوک استفاده می شود. رنگ نواحی دچار عفونت، سفید خواهد شد.
تست پاپ اسمیر
تست پاپ اسمیر نیز باید همیشه برای بررسی وجود عفونت HPV و سلول‌های غیرطبیعی در دهانه رحم به طور منظم انجام شود. همچنین انجام عمل کورتاژ تشخیصی یا نمونه برداری از رحم
نمونه برداری بیوپسی
در صورت غیرطبیعی بودن ضایعات یا عود مجدد آنها پس از درمان، نمونه برداری بیوپسی انجام می شود.
می توان از تست های آزمایشگاهی خاص نیز برای تأیید وجود عفونت HPV استفاده کرد.
کولپوسکوپی
با بزرگ نمایی ناحیه ی مربوطه (کولپوسکوپی) با استفاده از یک اسکوپ می توان ضایعات را مشاهده کرد. برای بررسی وجود ضایعات در کانال واژن و دهانه ی رحم از کولپوسکوپ استفاده می کنند.
در صورتی که احتمال می دهید به زگیل تناسلی مبتلا شده اید، برای تشخیص کم خطر یا پر خطر بودن آن در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. جهت تشخیص ابتلا به زگیل تناسلی می توانید از تخصص خانم دکتر منیژه جوانمرد خوشدل جراح و متخصص زنان بهره مند شوید. جهت دریافت مشاوره تخصصی و رزرو نوبت با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.
زگیل تناسلی (HPV) چگونه درمان می شود؟
تا کنون هیچ درمان مؤثر و واحدی برای زگیل تناسلی کشف نشده است. چندین گزینه درمانی در دسترس هستند، اما هیچ درمانی وجود ندارد که در تمام بیماران بتواند به طور صد در صد، زگیل ها را از بین ببرد و مانع از عود بیماری شود. همچنین در صورت ابتلا به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی، نمی توان آن را از بین برد. در ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد، ممکن است زگیل های تناسلی خود بخود در عرض یک دوره ی ۳ تا ۴ ماهه از بین بروند. روش های درمان زگیل تناسلی عبارت است از:
کرایوتراپی
در این روش زگیل با استفاده از نیتروژن مایع یا “کرایوپروب” منجمد می شود. این روش، یک درمان اولیه عالی است زیرا نرخ پاسخ آن، بالا و عوارض جانبی آن، کم است.
لیزر درمانی
این روش درمانی برای زگیل های تناسلی بزرگ یا زگیل هایی که مجددا عود کرده اند، مورد استفاده قرار می گیرد. برای انجام این روش ممکن است به بی حسی موضعی، منطقه ای یا عمومی نیاز باشد. ضایعت ناشی از HPV به صورت فیزیکی توسط لیزر از بین برده می شوند. معایب این روش شامل هزینه های زیاد، افزایش زمان بهبودی، به جا ماندن اثر زخم و انتشار ذرات ویروسی عفونی در هوا توسط دود ناشی از لیزر است.
الکترودسیکاسیون
در این روش، برای از بین بردن زگیل ها از جریان الکتریکی استفاده می شود. می توان این روش را در مطب تحت بی حسی موضعی انجام داد. البته توجه داشته باشید که دود حاصل ممکن است عفونی باشد.
جراحی زگیل تناسلی
در صورت کم بودن تعداد و کوچک بودن اندازه زگیل ها، می توان آنها را به صورت سرپایی تحت بی حسی موضعی در داخل مطب از بین برد. بریدن یا تخریب زگیل ها از طریق جراحی در مقایسه با درمان دارویی موثرتر است، اما احتمال عود بیماری نسبتا بالاست.
دارو درمانی زگیل تناسلی
داروهایی که برای درمان زگیل تناسلی و حتی گاهی پیشگیری از آن مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از:
- پودوفیلوم رزین (Pod-Ben-25 ، پدوفین)، توسط متخصص بصورت موضعی بر روی ناحیه مالیده می شود.
- پودوفیلوکس (کوندیلوکس)، به صورت موضعی در منزل مورد استفاده قرار می گیرد. هزینه درمان با پودوفیلوکس از پودوفیلوم رزین بالاتر است و برای پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی نیز می توان از آن استفاده کرد.
- تری کلرواستیک اسید یا بی کلرواستریک اسید، معمولا بصورت موضعی بکار برده می شوند. با این حال، پاسخ دهی بیماری به این دارو پایین بوده و احتمال عود بیماری بالاست و استفاده از این دارو ممکن است باعث بروز درد و سوزش شود.
- پماد فلوروراسیل-5 (افودکس)، مدت درمان بیماری با این دارو طولانی است و می تواند باعث سوزش و التهاب شود و عوارض جانبی زیادی به همراه دارد.
- اینترفرون آلفا – n3 (آلفرون N)، یک داروی تزریقی برای درمان زگیل هایی است که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، اما استفاده از آن همراه با عوارض جانبی بسیار زیادی است.
- ایمی کیمود (آلدارا)، به صورت پماد موجود است. التهاب موضعی پوست، شایع ترین عارضه جانبی این دارو است.
در صورتی که به دنبال درمان زگیل تناسلی خود هستید، می توانید جهت درمان آن از تخصص خانم دکتر منیژه جوانمرد خوشدل جراح و متخصص زنان بهره مند شوید. جهت دریافت مشاوره تخصصی و رزرو نوبت با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.
آیا درمان قطعی برای زگیل تناسلی صحت دارد؟
در بسیاری از موارد، زگیل های تناسلی پاسخ مناسبی به درمان نمی دهند و حتی پس از برطرف شدن، مجددا عود می کنند. حتی عود سلول های غیر عادی در دهانه رحم زنان با درمان شرکای جنسی تغییر نمی کند. احتمال عود زگیل های تناسلی یک سال پس از درمان، بیشتر از 50 درصد است و به عوامل زیر بستگی دارد:
- عفونت مكرر از شريك جنسي
- احتمال عفونت با انواع متعدد HPV وجود دارد.
- دوره نهفتگی طولانی مدت ویروس HPV
- ماندگاری ویروس در پوست اطراف، در فولیکول مو یا نواحی که تحت درمان قرار نگرفته اند.
- ضایعات عمیق یا ضایعاتی که قابل تشخیص نیستند.
آیا زگیل تناسلی در مادران باردار خطرناک است؟
زگیل های تناسلی معمولا در طی دوران بارداری ظاهر شده یا افزایش می یابند. عفونت های خاموش نیز ممکن است فعال شوند. وجود زگیل تناسلی در دهانه رحم یا واژن می تواند انجام زایمان طبیعی را با مشکل مواجه سازد و معمولا احتمال خونریزی زگیل های موجود در این مناطق بالاست. زگیل ها بعد از بارداری از بین می روند، بدون آنکه نیازی به درمان داشته باشند. با این حال، خطر واقعی زمانی است که نوزاد تازه متولد شده هنگام عبور از کانال تولد دچار عفونت شود. ویروس HPV می تواند یک بیماری تنفسی بسیار خطرناک به نام پاپیلوماتوز تنفسی عودکننده (RRP) در نوزادان ایجاد کند. پاپیلوما یا زگیل به سرعت ایجاد شده و گسترش می‌یابند و گاهی اوقات، مجرای تنفسی کودک را به طرز خطرناکی مسدود می کنند. بنابراین مادران باردار باید برنامه های مراقبتهای دوران بارداری و رابطه جنسی در دوران بارداری را جدی بگیرند.
برای کنترل و درمان زگیل تناسلی در دوران بارداری خود می توانید از برنامه مراقبتهای دوران بارداری خانم دکتر منیژه جوانمرد خوشدل جراح و متخصص زنان بهره مند شوید. جهت دریافت مشاوره تخصصی و رزرو نوبت با شماره 77714405-021 تماس بگیرید.
سخن پایانی
روش های تشخیصی متعددی مثل کولپوسکوپی، تست پاپ اسمیر یا نمونه برداری بیوپسی برای تشخیص زگیل تناسلی وجود دارد. گاهی زگیل های تناسلی بعد از مدتی از بین می روند ولی در برخی موارد دیگر نیاز به درمان دارند. روش های درمانی موقتی هستند و احتمال عود کردن زگیل های تناسلی وجود دارد. وجود زگیل های تناسلی در مادران باردار با خطرات جدی همراه است. زیرا اگر نوزاد موقع تولد به پاپیلومای انسانی آلوده شود، احتمال دارد به بیماری تنفسی خطرناکی به نام پاپیلوماتوز تنفسی عودکننده در نوزادان مبتلا شود.
امیدواریم نکات گفته شده در شناخت شما با این بیماری موثر بوده باشد. با این حال اگر سوال یا ابهامی داشتید، در بخش نظرات زیر همین مقاله با ما در میان بگذارید.
